dygać — ndk I, dygaćam, dygaćasz, dygaćają, dygaćaj, dygaćał dygnąć dk Va, dygaćnę, dygaćniesz, dygaćnij, dygaćnął, dygaćnęła, dygaćnęli, dygaćnąwszy «kłaniać się robiąc dyg» Dziewczynki dygały z wdziękiem. Dygnęły grzecznie przed gośćmi … Słownik języka polskiego
dygnąć — → dygać … Słownik języka polskiego
дыгать — дыгаю гнуться, шататься, колебаться , укр. диготати, диготiти дрожать , польск. dygac кланяться, приседать в знак приветствия , dyg книксен . Обычно сравнивается как родственное с д. в. н. tūhhan, ср. в. н. tûchen, ср. нж. н. dûken, англ. duck… … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
dyganie — n I rzecz. od dygać … Słownik języka polskiego